Главная » 2013 » Июнь » 12 » Образцы Рязанских песен, причитаний и разговоров — второй раздел
12:13
Образцы Рязанских песен, причитаний и разговоров — второй раздел
ЕРАХТУР.
"Абдавела — та дамно: Хёдар Хёдърыц был, за няво хадила; он сицас жыф: атец был неи
роднай, мать меиня ни пушшала: γаварить — жыви адна; плахой разум: ат абех па дяфцонки; γлупой разум: вот уш десеить зим жыла. Саскуцылас, ницаво! У нас абряда во какая: курта, ануцы,
беизымёнка: таки-ти
беизымёнки ткутца, как ануца, толькя с рядами, — ана летьния, па лятам носют, а ануца зимния. Ў день можна выткать. Свитка зауть. У
нас сё ходють на работу ў Зуива. Соўестюся, γлять пра шыбёсса! Дишоўка аткрылъса, праехала пять рублей толька, два каньца.".
"Мне-ти? тритцать дявятай! Я
здешняя! Я
цаво знаю: на свети-ти жыла, я ать этих γадоў ушла. Веиньцал атец Ляксандра. Цытыря γода жыла с ним. Шававары даём, пять рублей диньγами, а я
вотки вядро. Залоўка была теиперца асталась адна доц, γодика цереиз два можна аддавать.
Бяруть и сцелють из мацэньца, выбирають дзерьγеинку.
Када дажжа будуть. Свякроў была да залоўка: сяк сеибе бярёть лён, хто сколька. Мать з доцэрью ана сеибе, а я
сеибе бяру. Катора больша, катора меньша — се
сеибе бяруть. Цао бялить-та? По дьве капейки за хунт пряжы. У халстины-ти сколька стен, у иной стенки-ти семь аршын. Хто
прадаёть, а
хто и
нет: у као езь за
лишня — прадають.
Ў цытыри цапка ткать скатеирьть. Цолнак пусцають; рубахи-ти тожа ткём; напридёш, выбеилиш
и аддаёш
красить. Ныньца красна бумаγа ў асноўу пушшаеитца.
Ў γавенья ткуть, зимой прядуть,
преидём ўдружна; γде
сеимейсва-та бальшая, пъ цыряду ткуть, а у
каво дома нет'-ти, па людям папросють.
Ана стаить парожна изба-та. Сколька зγатоить? (=
сготовить). На эту стяну ў сколька тае нужна, вот
и кладём!
Бёрда сякая есць: есць дясятьня, есць дявятьня: бирёш и прадяваиш! Вицара-та лапьти плятуть мужыки. У Шостьйи саласки делъють; сякия бывають. Те-ти ани красна празываютца... Варять кашу ис пашана и малака: ядять кажнай день...
Лавить —
лавим, ходим; у
нас нёват (=
невод). Бабы си ходють: ўцарась платица, линей нълавили; ана даляко прашла ряка-та, а эта тут — ни далека (не -ё). Дома няльзя варить: пец-ти утрам топим, а эта к ужыну. Каласники(грибы)есь, есь и белыя, каких уγодна. Вёрст за пятнатцать: Лашма ана празываэтца; изутра пайдёш, кузаў с прибавацкъм; лес
беирёзъвай да асиньник: γрузьди... Он пажалуй ў
зеимле: так быт ў кутцки (= в
кучке).
На
прадажу ишшо,
длеи
сеибя-та хъш!... На
мужъёф-ти жанитца рази приходиш кажна время... Празьники? Зимний Микола, Пятроў день! И γуляють, ходють па дварам. Што сашлося: знай рош матушка, атвяцай! На стол-та аγурцыкаў, вилоцкаў, водацки пъстановят, брашки; мужыки цужыя приходють. Дейки (=
девки) сабираютца на Тройцу, яиц сабяруть, маслеинки.
Талкуть ў ступи пашано, драцону напякуть, пашано моцуть. Так ўсё концытца до затряшьнеива
дьня. Си
γада бросили!..
Нада атвяцать! Свадьбы-ти мисаедам, ўцара абвянцали. Свадьбаў пятнатцать ў день!
Сё боля
зимой! Адяваютца: или шубу, или паддёўка суконная. У
христьян какой-ти
деивицник? — сабираютца и иγрають: нявеста плацыть. На лъшадях за батюскай приедуть. Хресная (не -ё) адяваеить.
Распяваеить-та
сяки разны слава; сирата так па сироцки воить: "Куды вы меиня сабираитя, куды вы меиня снаряжаитя, с падрушкими на улицу ў цужы люди". Хрёснай абуваить, ницао ни кладуть (в
башмак): жыниху кладуть. Двоя, троя с нею: растяряхи — паднявестицы. Расцёсъвають назаде и свяжуть: цуток лиш видна.
Патом баславляють, у радитеилей
апять плацыть: "Радзимай ты мой батюшка, баслави меиня ў цужы люди"... Жыних-та сам адяваеитца там тиха, смирна. Адна у нявесьти, друγа у жыниха
(вечеринка). Палатеньцам абвязывають друшкаф, придёть з деўками, дейки пасодють, баранак
принеисёть. Ў Нармушади выкупають: цаво-та ў стакан апушшають. Рас слуцалас: я ни
сматрила харашо, што-та клали. Маладых свядуть, а ис
цэрькви па разным мястам... Быть свежая (= надо быть свежей; надо
полагать — свежая): ўцарась ў ледьники ляжала, нацавала (рыба).
Типерица
уш пост.
Бальницы-ти нет и херьшала...